บทที่ 177 — เกิดอะไรขึ้นถ้ามี

ออเรลี

นิมิตมาถี่ขึ้นแล้ว

ถี่เกินไป

คืนนั้น ฉันจมดิ่งสู่ห้วงนิทราอันมืดมิดก่อนจะทันได้ขัดขืน แล้วพายุก็โหมกระหน่ำ

ดวงตาสีเงิน เย็นเยียบ ทว่าแผดเผา

ไม่ใช่เปลวไฟอันอ่อนโยนของลูเซียน ไม่ใช่แสงเรืองรองอันมั่นคงของอาเครอน ดวงตาคู่นี้ดุร้าย ว่างเปล่า แตกสลาย

และเสียงของผู้หญิงคนหนึ่ง

“พวกมันช่วงชิงทุ...